Najwspanialszy moment, który odmienił losy całego świata łączy się z przyjściem na ziemię Boga do człowieka. Kiedyś w raju Stwórca całego wszechświata, pochylił się nad stworzeniem, aby ukształtować z niego człowieka na swój obraz i podobieństwo. Dlatego po czasie adwentowego oczekiwania muszę się zapytać na jaki obraz i podobieństwo kształtuję swoje życie osobiste, rodzinne i społeczne? Ile w naszym postępowaniu jest Bożej woli? Czy czasem nie zmarnowaliśmy kolejnej szansy, aby bardziej stać się człowiekiem, Polakiem, chrześcijaninem? Na ile wzrosłem do godnej posługi matki, ojca brata, siostry, kapłana…? Czy tęsknię jeszcze za niebem?
To dążenie człowieka ku Bogu chciał Ojciec jeszcze mocniej potwierdzić ukazaniem się swojego Syna – Jezusa Chrystusa w postaci ludzkiej. Z jaką miłością spogląda na Bożą Dziecinę Dziewica Matka i Święty Józef; jakże zdumieni byli pasterze doświadczając i oglądając, że Słowo stało się Ciałem; jaką wielką mądrością kierowali się Mędrcy ze Wschodu widząc Wszechpotężnego Boga leżącego w ubogiej grocie-stajni?
Skoro Bóg z taką mocą a zarazem prostotą, wchodzi w życie ludzkie, chce abyśmy Go nieustannie widzieli i odczuwali jako życiodajną Obecność wśród nas, aby był obecny w chwilach wspólnych religijnych doświadczeń szczególnie Eucharystii, naszych osobistych spotkań w codziennej modlitwie i nieustannym podnoszeniu się z naszych grzechów i słabości.
Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński – Prymas Polski, na którego beatyfikacje czekamy i przygotowujemy się do niej – mówił do nas przed laty, spoglądając na Nowonarodzonego Chrystusa:
– „ Chciejmy go widzieć nie tylko w żłóbku betlejemskim, ale przede wszystkim w naszym sercu i chciejmy Go odczuwać w naszych myślach i uczuciach.
– Chciejmy pamiętać, że jest On nie tylko Synem Ojca Przedwiecznego, ale i naszym wielkim Bratem, który nieustannie mówi wspólnemu Ojcu o nas, o wszystkich jego dzieciach.
– Chciejmy oglądać Chrystusa nie tylko w domku Nazaretańskim, ale i w naszym domu rodzinnym, jak łączy rodziców, jak jest ich radością, jak dla dzieci jest wzorem miłości i posłuszeństwa.
– Chciejmy widzieć Jezusa nie tylko przy warsztacie Św. Józefa, ale we wszystkich naszych pracach i trudach, we wszystkich kłopotach i radościach naszego dnia.
– Chciejmy Go widzieć nie tylko w świątyni Jerozolimskiej, ale szczególnie w życiu Kościoła Świętego, który trwa duchem Chrystusa, jednoczy nas Jego Prawdą, mocą Łaski i Miłością.”
W nowym roku duszpasterskim, poświęconym umacnianiu w swoim życiu Wielkiej Tajemnicy Wiary, która uobecnia się w Eucharystii oraz czasie kolędowania i wizyty duszpasterskiej w Waszych domach, niech sam Jezus pomaga nam, abyśmy nigdy tych Śladów Boga na ziemi nie zagubili i radowali się odczuwaniem Boga w sobie i drugim człowieku.
Życzenia od Duszpasterzy na Świąteczny czas.
Kochani Parafianie i Drodzy Goście!!!
Zasiadając do tradycyjnej pięknej polskiej wigilii,
do stołu pachnącego siankiem i potrawami świątecznymi,
do wspólnego modlitewnego zachwycenia
nad opowieścią z Betlejemskiej nocy,
na znak wspólnego zjednoczenia przy kolędowych nutach,
dzielimy się z Wami białym chlebem wigilijnym.
Dając wyraz uczuciom serca za wszystko,
co od sześciu miesięcy, staramy się wspólnie budować i umacniać,
żywy i prawdziwy Kościół – Rodzinę parafialną.
Dziękujemy za Waszą pamięć, modlitwy i dobre serca,
za wszystko co razem staramy się uczynić, aby być bliżej nieba.
Życzymy Wam, aby Dzieciątko Jezus,
jaśniejące blaskiem niebios wraz z Maryja i Józefem
błogosławiło Wam w te radosne Święta oraz Nowym 2020 roku.
Niech uboga stajenka, która stała się miejscem niewysłowionego szczęścia,
to szczęście rozpromienia w Waszym codziennym życiu.
Klęcząc wspólnie w zadumie i modlitewnym westchnieniu przed żłóbkiem
pragniemy pamiętać, że tylko razem możemy dokonywać
rzeczy wielkich i małych, zdumiewających i pokornych,
tylko będąc blisko siebie, Bóg staje się jeszcze bliższy każdemu z nas.
Z modlitewną pamięcią i radością w sercu,
duszpasterze:
Ks. Proboszcz Artur Rembalski
Ks. Kustosz Rafał Rybacki
Ks. Kanonik Jan Glapiak
O. Stanisława Gołąb OMI